Jeśli istnieją choroby, które obrosły w szereg mitów, to bez wątpienia do jednej z najbardziej niedopowiedzianych zalicza się ADHD. Co to takiego, czym się charakteryzuje oraz jak powinno przebiegać leczenie?

Czym jest ta choroba?

Podstawowa definicja ADHD mówi, że jest to zespół nadpobudliwości psychoruchowej, przy którym pojawia się szereg dodatkowych problemów. Mogą to być problemy z koncentracją, brak uwagi, nieobecność dziecka, ale również wzmożona nadpobudliwość, a niekiedy nawet zaburzenia psychiczne.

Dawniej często nie diagnozowano dzieci cierpiących na tę chorobę, mówiąc ogólnie, że wykazują się one po prostu bardziej żywym charakterem i temperamentem. Obecnie przykłada się wielką uwagę do szybkiego diagnozowania, które umożliwia wdrożenie skutecznego leczenia w odpowiednio wczesnych etapie, gwarantując normalne funkcjonowanie chorego oraz całego jego otoczenia.

Jak się zachowuje dziecko z ADHD?

Zazwyczaj dzieci, cierpiące na zespół nadpobudliwości, nie są w stanie usiedzieć w miejscu, mają zwiększony problem z koncentracją oraz skupieniem uwagi na tym, co mówi do nich rodzic lub nauczyciel. Często bez zgody opiekuna wstają, chodzą po sali lekcyjnej. Miewają również problemy z wykonywaniem powierzonych im obowiązków oraz szkolnych zadań domowych. Często mogą też reagować złością na różne sytuacje, pojawiają się również zaburzenia i chwiejność nastrojów.

Leczenie choroby

Terapia oraz opcja skutecznego leczenia możliwa jest wyłącznie, jeśli rozpocznie się od dokładnej edukacji rodziców i opiekunów. Muszą oni wiedzieć precyzyjnie, na czym polega schorzenie oraz czego mogą się spodziewać, jak reagować na pojawiające się sytuacje. To oni muszą być przygotowani do zmierzenia się z rozmaitymi działaniami dziecka, które w przypadku zdrowej pociechy nigdy by się nie pojawiły.

Rodzice i opiekunowie muszą również wyrobić w sobie olbrzymią dozę tolerancji i cierpliwości, które są jedynym kluczem do dotarcia do dziecka oraz stanowią sposób na skuteczne wychodzenie z kryzysów oraz postęp socjalizacji i edukacji. Dlatego też leczenie często opiera się też o warsztaty i regularne zajęcia dla rodziców.

Odpowiednie diagnozowanie

Warto również pamiętać, że jest to niezmiernie poważna choroba, wynikająca z przesłanek psychologicznych. Nie można jej mylić z po prostu złym zachowaniem. Niekiedy zdarza się bowiem, że lenistwo i wybryki dzieci bywają tłumaczone chorobą, której one bynajmniej nie mają. Trzeba zatem obserwować dziecko i przeprowadzania odpowiednią diagnostykę.